Lezing: Het laatste avondmaal.

Donderdag 21 maart. Lezing: Het laatste avondmaal, door dhr Frans de Kok.

Een van de beroemdste schilderijen ooit is Het Laatste Avondmaal, dat Leonardo da Vinci (1495-1498)
schilderde in Milaan, in de refter van het dominicanen-klooster Santa Maria della Grazie.
Deze afbeelding is vanaf het eerste moment van tot standkoming, eigenlijk al tijdens het schilderen,
beroemd geworden en daarna gebleven.
In deze lezing werd diep ingegaan op het Laatste Avondmaal.
Na een korte inleiding over Leonardo da Vinci en de Bijbelse context van Het Laatste Avondmaal is
uitgelegd waarom deze afbeelding zo beroemd is, en vooral wat er zo vernieuwend aan was.
Gedetailleerd is weergegeven wat de afbeelding voorstelt en hoe de emoties in Laatste Avondmaal
weerklinken.
De grote vraag is: wat zie je? Niet alleen geëmotioneerde apostelen, maar ook een gedekte tafel en
een achtergrond. Ook die zijn gedetailleerd besproken.
Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci blijkt vol perspectief. Dit perspectief werd belicht.
Snel na de realisering is de schildering gaan barsten en bladderen, reden waarom we nu nog maar
zo’n 20% van het oorspronkelijke zien. Hoe kon dat gebeuren?
Leonardo heeft leerlingen gehad die hem waarschijnlijk geholpen hebben bij het schilderen van zijn
Laatste Avondmaal.
Een aantal leerlingen heeft later kopieën gemaakt, de meeste op verzoek van Franse overheersers
van Milaan.
Eén van deze kopieën hangt in de abdij van Tongerlo.
Sommige deskundigen gaan ervan uit dat Leonardo da Vinci heeft bijgedragen aan die kopie.

De spreker Frans de Kok (1948) is gepensioneerd jurist met geschiedenis als hobby.
Eerder schreef hij een boek over Sint-Salvius van het Sint-Salviuskerkje in Limbricht.
Hij gaf presentaties over de gewelfschilderingen in het Salviuskerkje in Limbricht, de Dominicanessen
in Sittard en de Gevelstenen in Sittard.
Hij was 15 jaar lid en secretaris van Stichting Kasteel Limbricht.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *